dysonans

(...) Pełny, bogaty, ułożony. Absolutnie pierwszym skojarzeniem jest „klasztorność”. Westvleteren 8 aromat: Ponownie dużo mniej intensywny. Dojrzałe jabłko, klapsa, w tle czai się jakiś dziwny dysonans aromatyczny. Bardzo rozpuszczalnikowe. W zasadzie ciężko tutaj cokolwiek powiedzieć pozytywnego. Przy usilnym wwąchaniu jest trochę słodowości, estrów owocowych, karmelu. St Bernardus (...)