SŁUCH

(...) zdań. Elementy dosiadają się nawzajem w gąszczu pięknych motywów, które bynajmniej nie są sobą przerysowane. Gonią i wpadają w sidła progresywnych załamań. Podbite solowymi wtrąceniami, którym brak może światła reflektorów, ale na ten zespół raczej trzeba patrzeć przez pryzmat muzycznej monogamii. Świetnie się ze sobą rozumieją i właściwie to dobrze (...)